:: Wasilij Grossamn – Życie i los
Książka-monument. Opasłe tomiszcze po brzegi wyładowane tytułowymi losami setek tysięcy ludzi, którym przyszło żyć w czasie radzieckiej Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Grossman stworzył arcydzieło wojennej epopei obdartej z lukrowanych bajek cenzorów stalinowskich na temat heroizmu i oddania “zwykłego żołnierza”. Grossman napisał pamiętnik zbiorowy swoich rodaków i ich spotkań z nazistowskim okupantem. Grossman dotknął wszystkich niemal uniwersaliów jakie zwykle majaczą podczas wojennego koszmaru.
Wasilij Grossman był korespondentem wojennym i przeszedł cały sowiecki szlak wojenny aż do Berlina. Jego potężna książka została rzecz jasna ocenzurowana zaraz po napisaniu z odgórnym nakazem konfiskaty wszystkich kopii rękopisu. Udało się jednak wydać to wiekopomne dzieło, które po wielu latach stało się pięknym głosem sumienia wszystkich zgwałconych przez wojnę.
Życie i los, to książka moralnych zakrętów, cierpień i radości dramatycznie poszukiwanych w pożodze wojennej. To studium zwierzęcego strachu, który nie opuszczał nikogo w stalinowskiej Rosji, studium faszyzmu i komunizmu – dwóch totalitarnych walców rozjeżdżających losy ludzkie jak – bez litości, bez patosu.
Lepiej nie wnikać wgłąb materii tej książki w czasie jej opisywania – sięgając po ten niezmiernie ważny tom literatury XX wieku, pozwólcie się zabrać Grossmanowi w tą koszmarną retrospektywną (dla nas) podróż...
Czytając Grossmana, momentami odnoszę wrażenie, że Bernhard i Cioran jeszcze nie do końca zawładnęli moją percepcją człowieka jako najpodlejszego ze zwierząt. Paradoksalnie. Życie i los, Grossmana, to skarb!
║▌║▌█║ 🄯 by discrust ▌│║▌║▌